To niepozorne narzędzie laboratoryjne spełnia bardzo ważną funkcję w każdym laboratorium. Pipeta – bo o niej mowa, służy do odmierzania i przenoszenia substancji. Zazwyczaj jest to szklana rurka o regularnym kształcie zwężana u dołu, choc akurat to nie jest regułą, bowiem pipety mogą w zależności od potrzeb mieć rozszerzony środek.
Rodzaje pipet
W laboratoriach używa się trzech rodzajów pipet:
- pipeta Pasteura, która jest najprostsza w budowie. Ma wąski dolny odcinek i szerszy górny. Służy do pobierania i przenoszenia niewielkich ilości cieczy (zazwyczaj pipeta Pasteura ma 1 ml objętości). Jest jednokrotnego użytku.
- pipeta miarowa jest długą (osiąga długość nawet 1 m), szklaną rurką z zazwyczaj oznaczoną skalą. Dolna jej część podobnie jak w przypadku pipety Pasteura jest wąska, natomiast na drugą zakłada się ssawkę lub specjalną pompkę. Tą pipetą odmierza się bardzo precyzyjne ilości substancji. Ciekawostką jest, że skala na niej jest tak skalibrowana, by uwzględnić straty wylewu, gdzie zawsze warstwa cieczy zostanie na ściankach narzędzia.
- pipeta automatyczna, która posiada specjalny mechanizm, dzięki któremu narzędzie jest w pełni automatyczne. Ciecz wsysana jest do końcówki za pomocą tłoczka, który pobiera określoną ilość cieczy, po zwolnieniu przez zintegrowaną z nim sprężynkę. Skok tłoczka odmierzany jest za pomocą regulatora, który może być manualny lub automatyczny. Ten rodzaj pipet służy niemal zawsze do szybkiego pobrania małej ilości substancji, nieprzekraczającej 1 ml.
Kolejnym podziałem pipet jest podział ze względu na materiał, z którego narzędzie jest wykonane. Tutaj wyróżnia się pipety szklane lub z tworzywa sztucznego. Zazwyczaj z plastiku wykonuje się pipety Pasteura, potocznie zwane „pasterówkami”. Przemawia z animi fakt, że są nietłukące i tańsze w produkcji.